603c53fe9904f_930.jpg

ABD'nin siyasi uçurumu kapatılabilir mi? Cevap kısaca hayır

2020 ABD başkanlık seçimleri 1860'dakilerle karşılaştırıldı. Her iki durumda da, güney ve kırsal "Kırmızılar" kuzey ve kentsel "Maviler" ile karşı karşıya gelirken, sonuçlar keskin bir siyasi, ideolojik ve kültürel ayrımı ortaya çıkardı. Her iki durumda da gözlemciler olası bir iç savaş tahmininde bulunuyorlar.

5 Mart 2021 Cuma

İNTİZAR - 2020 ABD başkanlık seçimleri 1860'dakilerle karşılaştırıldı. Her iki durumda da, güney ve kırsal "Kırmızılar" kuzey ve kentsel "Maviler" ile karşı karşıya gelirken, sonuçlar keskin bir siyasi, ideolojik ve kültürel ayrımı ortaya çıkardı.

Her iki durumda da gözlemciler olası bir iç savaş tahmininde bulunuyorlar. Ve gerçekten de, 12 Nisan 1861'de, Güney Carolina Milisleri Fort'ta ABD Ordusu ile savaşırken gerçek bir savaş patlak verdi. Bittiğinde, 620.000 Amerikalı ölmüştü - tüm ABD savaşlarında öldürülen toplam Amerikalı sayısının neredeyse yarısı. Bugün, ABD nüfusunun benzer bir oranı öldürülürse, toplam ölü sayısı altı milyonu aşacaktır.

Tarih tekerrür mü edecek? Bazıları zaten böyle olduğunu söyleyebilir: Ft. Sumpter trajediydi, 6 Ocak Capitol "ayaklanma"sı ise saçmalık oldu. 1861'de isyancılar, yükselen bir figür olan General Robert E. Lee'ye sahipti. Bugün, Lee'nin heykelleri devriliyor, isyancılar ise boynuzlu kürk Başlığı, kırmızı beyaz ve mavi savaş boyası ve altı metrelik bayrak direği mızrağı ile ikonik olan Q Shaman olarak bilinen Jake Angeli tarafından temsil ediliyor.

6 Ocak 2021'de Maviler hızla Kongre Binası'nı geri aldı ve zafer ilan etti. Başkan Joe Biden demokrat bir kongreye başkanlık ediyor ve medyanın çoğu kendi tarafında, Maviler kesinlikle üstünlük sağlıyor. Ama çok mu ileri gidecekler? ABD Ordusu Savaş Koleji eski Stratejik Araştırmalar Direktörü Alan Sabrosky'nin beklediği şey budur: “... Demokratların ahlaksızlığı ve mutlak haklılığı kendi iç karartıcı beklentilerimi fazlasıyla aşıyor. Elbette, biçim için doğrudur - yani Marksist biçim - ve Rusya'nın İç Savaşı'ndan sonra galip gelen "Kızıllar" ın yenilmiş "Beyazlar" a verdiklerine göre şekillendiğinin işaretlerini gösterir. "

Sabrosky, radyo programımdaki son röportajında, Demokratların kibir ve aşırılığının bir tepkiye yol açacağını umduğunu söyledi. Ona göre en iyi senaryo, yeni bir ayrılıkçı hareket olacaktır. ABD federal hükümetine toprakları ve halkı üzerinde sadece isteksizce ve kısmen egemenlik veren bağımsız bir ülke olarak tarihi ile gurur duyan Teksas, doğal bir lider olurdu. "Texit" hareketi diğer eyaletlere yayılabilir ve yeni bir iç savaşı veya ABD'nin daha küçük, daha uyumlu ve yönetilebilir varlıklara barışçıl bir şekilde dağılmasını tetikleyebilir.

Ne hakkında?

Amerika'nın kırmızı-mavi çatışması gerçekte ne ile ilgili? Bazı yönlerden, mevcut durum 1860'dakine benziyor. O zaman sorun şuydu: Afrika kökenli Amerikalılardan oluşan kölelik yeni eyaletlere yayılmalı mı? Bugün kölelerin torunları hala eşitlik ve haysiyet talep ediyor. Birçok Amerikalı, içinde bulundukları duruma sempati duyuyor. Kırmızıların çoğunluğu da dahil olmak üzere diğerleri, tam fırsat eşitliğinin zaten sağlandığına ve beyazların da en az herhangi bir azınlık grubu kadar ayrımcılığa uğradığına inanıyor.

Ve gelecekte daha kötü "beyaz karşıtı ayrımcılık" bekliyorlar. Çoğu beyaz olan kırmızılar, açık göç politikalarının neden olduğu demografik değişimin 2050 yılına kadar beyaz Amerikalıları azınlık statüsüne indireceğinden endişeliler. Amerika 1950'de % 90 beyaz ve 1980'de % 88 beyaz olduğundan, büyük çoğunluğun bulunduğu beyaz Amerika'nın sadece yarım yüzyılda yaklaşan çöküşü, kendi etnik çoğunluk statüsüne duygusal olarak bağlı olanları dehşete düşürüp kızdırıyor.

Ve sonra kültür savaşları var. Kırmızılar, genel olarak geleneksel dini ve aile değerlerini destekler. Maviler de bu değerlere karşı tuhaf bir mücadele yürütüyor. Cinsel sapkınlığın normalleşmesini zorluyorlar, insanların geleneksel ikiden ziyade herhangi bir sayıda cinsiyete girdikleri konusunda ısrar ediyorlar ve geleneksel olarak dindar insanlar da dahil olmak üzere katılmayanların acınacak “homofoblar” veya “transfoblar " olması gerektiği konusunda ısrar ediyorlar.”

Kırmızılar ve maviler kökten farklı temel anlatılara sahip. Kırmızılar, atalarını ve geleneklerini süsleyen kahramanlık mitlerini desteklerken, maviler, kırmızıların kahramanlarını baş kötülere ve geleneksel kültürlerini aşağılık bir şeye dönüştüren bir karşı efsane uydurmuştur. Maviler, son birkaç yıldır ikonoklastik bir saldırıya uğradı, heykelleri devirdi ve anıtları tahrip etti. Öfkeyi izleyen kırmızılar, Ağustos 2017'de Charlottesville'de kısaca alevlenen ve muhtemelen tekrar alevlenecek olan bastırılmış bir öfke biriktiriyor.

Kırmızıların ve mavilerin kendi sokak dövüşçüleri var. Kırmızı holigan grupları arasında Proud Boys bulunurken, mavilerde Antifa var. İlginç bir şekilde, ikinci değişiklik silah haklarını güçlü bir şekilde destekleyen kızılların, çok sayıda silahlı ve en azından biraz organize milislere sahip durumdayken, çoğunlukla silahsız mavilerin sadece küçük bir silahlı Redneck isyanı çıkarmaya çalışmasıdır.

Daha derin faktörler

Tüm bu yüzey seviyesindeki sesin ve öfkenin altında gizli olan, çatışmayı yönlendiren daha derin faktörlerdir. ABD'de ekonomik eşitsizlik son yarım yüzyılda hızla arttı ve giderek artan bir hızla büyüyor. Fırsatlardan yoksun gençler genellikle çete şiddetine yöneliyorlar. Aşırılığın hem kırmızı hem de mavi tonları, özellikle de sokak dövüşü unsurları, testosteron çılgınlığı, derinden hayal kırıklığına uğramış genç erkeklerle doyurulur.

Amerika'daki medyaya ve neredeyse her şeye sahip olan milyarder oligarkların, eşitsizlikten faydalananların bizi devam eden büyük hırsızlık eylemlerinden uzaklaştırmak için bölünme ateşini körükleyip körüklemeyeceklerini merak etmek düpedüz paranoyaklık olmaz mıydı? Eğer öyleyse, beni paranoyak bir alaycı bil.

Peki, nerede sona erecek?  Biden'ın açılışındaki kilit figürler tarafından spor yapılan neredeyse evrensel sartorial morun sembolize ettiği barışçıl "mor" dağıtım olan uygulanabilir bir kırmızı-mavi sentezi hayal etmek zor. Efsanevi olarak yüceltilmiş bir geçmişe dönerek “Amerika'yı yeniden harika yapmak” kırmızı projesi ile belirsiz bir ütopik geleceğe yol açmak için bu geçmişi yıkmanın mavi vizyonu arasında çok fazla katı ideolojik ve kültürel uyumsuzluklar var. 

Amerika'nın yöneticileri, günah keçisi ilan edilmiş ve şeytanlaştırılmış yabancı bir düşmana savaş ilan ederek bölünmüş uluslarını birleştirmeye çalışabilirler mi? Belki. Onlar ve diğerleri bunu daha önce yaptı. Ancak bu sefer, ABD'nin küresel gücü neredeyse tamamen ortadan kalktığı için, herhangi bir akla gelebilecek dış savaşın Amerikalılara kendi iç sorunlarını unutturma konusunda başarılı olabileceğinden çok daha uzak bir fikir. Biden'ın Grenada'yı yeniden işgali gibi küçük bir girişim riskli olacaktır. Rusya, Çin veya İran'a saldırı gibi büyük bir savaş felaket yaratır.

Uğursuz bir alamet

Trump'ın bir zamanlar Danışmanı Steve Bannon da dahil olmak üzere en kötüsünü bekleyenler, sosyologlar William Strauss ve Neil Howe'un "kuşak teorisi"ne dikkat çekiyorlar. Bu teoriye göre, çocuk yetiştirme modellerinin neden olduğu döngüsel ve nesilsel değişiklikler Amerikan tarihinde 80 yıllık bir döngü yarattı. Her 80 yıllık döngünün sonunda, felaket bir kan banyosu meydana gelir, önceki dağıtımları yok eder ve yenisinin önünü açar.

Strauss ve Howe haklıysa, kan banyosu için programımız tamdır. 1780, 1860 ve 1940 yıllarının her birinde, okyanuslarda kan döküldü ve bu yeni siyasi muafiyetlere yol açan Amerikan mitleri yarattı. 1780, efsanevi bir şekilde "Amerikan Devrimi" olarak anılan kanlı bir kardeş katili vahşeti dizisi olan ilk Amerikan iç savaşını işaret etti. 1860 iç savaşı getirdi. 1940, Dresden, Hamburg, Hiroşima ve Nagazaki de dahil olmak üzere II.Dünya Savaşı'nı ve onun birçok soykırımını getirdi. Amerika'nın 2020'deki içsel çatışmalarının açtığı geniş uçurumdan ne kadar kan dökülecek?

Amerika'nın önceki kan banyosunun üçü de Mavilerin muadilleri tarafından kazanıldı - eski düzeni yıkmak isteyen insanlar. 1780 Devrimcileri İngiliz sömürge düzenini yıktılar ve büyük ölçüde bağımsız devletlerden oluşan bir birlik kurdular. 1860 Yankees, egemen devletlerin bu gevşek birliğini ortadan kaldırdı ve yerini federal tiranlıkla değiştirdi. Ve 1940'ın savaş yanlısı partisi - ABD'nin II.Dünya Savaşı'na girmesine ezici bir çoğunlukla karşı çıkan seçmenlerin küçük bir kısmı - iktidarı seçilmemiş bir askeri-endüstriyel bankacılık kompleksine ve onun kalıcı Derin Devletine devrederek federal tiranlığı steroidlere soktu.

Tarihsel emsallere dayanarak, 2020'lerin kırmızı-mavi savaşının, geleneğin tüm izlerini silerek ve (eğer böyle bir şey mümkünse) daha da aşırı bir tiranlık biçimini yücelterek bir başka kesin mavi zaferle bitmesini bekleyebiliriz. Ancak bir Arap atasözünün dediği gibi, "sınırını aşan şey tersine dönüşür". Alan Sabrosky'nin "Mavi Terör" olarak adlandırdığı şey çok ileri giderse, muhaliflerini ezip geçerse ve muhalefeti aşırı kibirle sansürleyip susturursa, kırmızı bir tepki bir tür zafere yol açabilir - ister kendi terör zulmünü kurarak olsun, ister pirus zaferi gibi olsun ya da ulusu parçalara ayırarak olsun. 

Kevin Barrett
Crescent İnternational
Çeviri: Zehra Bilgin

 

Kategorideki Diğer Haberler
Öne Çıkan Haberler
İktibaslar