İNTİZAR - İki şeyi görenler, serbest piyasa anarşisinin desteklediği toplumlar olduğunu dünyaya gösterdi: 1) Küresel Güney'deki muadillerine göre üstün kültürler ve kültürel değerlerle övünme haklarını tamamen reddeden ceset sayıları ve 2) Komplo teorisinin virüsün kendisi değilse bile ciddiyetini ve yanıt olarak temel halk sağlığı önlemlerine uyma zorunluluğunu inkar eden komplo teorisinin endişe verici çekişmesi - örneğin sosyal mesafe, takip ve izleme, dükkanlar ve süpermarketler gibi kapalı alanlarda maske takmak ve aşı olmak vb.
Burada özellikle, neoliberal ekonominin ve değerlerin, basit bir ifadeyle, bireysel bencilliğin sözde erdemlerinin kucaklanması ve toplumsal dayanışmanın zımni kötülüğünün reddedilmesi anlamına gelen o karşıt kutupları olan Birleşik Krallık ve ABD hakkında yazıyorum.
Çin'in Covid-19 ile mücadelede aşırı derecede başarılı çabalarını İngiltere ve ABD'nin sembolik ve başarısız çabalarıyla karşılaştırın ve kıyaslayın. Çin bu yazının yazıldığı sırada 92.462 vakadan 4.636 ölüm kaydederken, İngiltere 5.602.321 vakadan 128.980 ölüm, ABD 35.213.594 vakadan 626.172 ölüm kaydetti.
Bu devasa eşitsizlik tesadüf değil. Devletin sosyal örgütlenmesi, planlaması ve yönlendirme potansiyeli ile bunların neredeyse tamamen yokluğu arasındaki farkı belirler. Aynı zamanda, ABD ve Birleşik Krallık'ta elde edilen bireycilik kültünün bir pandemi bağlamında bir ölüm kültüne dönüştüğünü de kanıtlıyor.
Ancak buna rağmen her iki ülke de – ABD ve Birleşik Krallık – 11 Eylül'den bu yana filizlenen bir komplo teorisi endüstrisine ev sahipliği yapıyor. Oksijeni sosyal medyadır ve öncülü, krizlerin istisna yerine norm haline geldiği bir dünyayla başa çıkmak söz konusu olduğunda, büyülü düşünce lehine gerçekliğin korkunç bir şekilde inkar edilmesidir. Çin'de, Küba'da, İran'da, Venezüella'da, hatta kültürel ya da politik olarak ya da her ikisinin de kolektivizm ve sosyal dayanışmanın hüküm sürdüğü herhangi bir toplumda, gerçekliğin böyle bir reddini önemli ölçüde bulamazsınız.
İklim değişikliği, küresel yoksulluk, jeopolitik, terörizm, dini aşırılık gibi dünyamızı tanımlayan tüm örtüşen krizlerin altında yatan faktör, geç kapitalizmin krizidir. Ejderha dişlerini ekti ve son yıllarda ABD'deki hastalıklı semptomlar, beyazların üstünlüğü ve işlevsizliği ve İngiltere'de Brexit'te yanlış yönlendirilen bir Trump yönetimiydi.
Her ikisi de, yukarıda bahsedilen geç aşama serbest piyasa kapitalizminin krizine ve onun Batı'nın emperyal ve hegemonik gerileme çağını nasıl başlattığına sert sağ, gerici bir yanıt oluşturuyor.
Bu düşüş Covid tarafından hızlandı ve Çin, Kuşak ve Yol Girişimi (BRI) başlığı altında Küresel Güney ve ötesinde karşılıklı yarar sağlayan ortaklıklar kurmaya karar verirken ekonomik ve jeopolitik olarak şehirdeki yeni oyuncu olarak ortaya çıktı.
Dış İlişkiler Konseyi'ndeki iyi insanlar tarafından Çin'in Kuşak ve Yol Girişimi'nin (BRI)'nin öneminin gönülsüzce kabul edilmesini dinleyin:
Bazen Yeni İpek Yolu olarak da adlandırılan Çin'in Kuşak ve Yol Girişimi (BRI), şimdiye kadar tasarlanmış en iddialı altyapı projelerinden biridir. 2013 yılında Başkan Xi Jinping tarafından başlatılan geniş kalkınma ve yatırım girişimleri koleksiyonu, Doğu Asya'dan Avrupa'ya uzanacak ve Çin'in ekonomik ve siyasi etkisini önemli ölçüde genişletecek.
Bunu kötü bir şeymiş gibi söylemelerine rağmen, Batılı ideologlar bile 21. yüzyılın üçüncü on yılının başında jeopolitik erişim ve etkinin değişen tektonik plakalarını görmezden gelemiyorlar. Ve Batı'da sol kanattan veya ilerici eğilimden insanlar için, bu değişime karşı çıkmak yerine kucaklanmalıdır. Jude Woodward'ın yüce eseri The US vs China: Asia's New Cold War (Manchester, 2019), s . 255'teki sözlerini burada düşünün:
[ABD'nin sert gücüne] karşı Çin, benzer şekilde uzun vadeli bir perspektif için kazan-kazan büyüme ve istikrar sağlayabilecek yatırım, ticaret ve ekonomik işbirliği sunuyor. Çin, küresel liderlik iddiasında ABD'nin yerine geçme önerisini şiddetle reddederken ve bölgesel hegemonya elde etmeye çalıştığı iddiasını reddederken, 'uluslararası düzen ve küresel yönetişimin' yeniden gözden geçirilmesini öneriyor ve ABD'nin dünyanın öncü gücü olarak nasıl kalabileceğine olan takıntısını giderek daha fazla eleştiriyor.
Covid19, gezegen için sürdürülebilir bir geleceğin planlanması söz konusu olduğunda, karşılıklı bağımlılığın ve uluslararası işbirliğinin merkeziyetini izolasyon ve tecrit ile birlikte yıkıma giden yolda daha da vurguladı. Washington ve Londra'nın dünya sahnesinde azalan etkisi ve Pekin'in artan etkisi bu dinamiği yansıtıyor ve eskinin ortadan kalkması ile yeninin ortaya çıkması arasında tehlikeli bir fetret dönemi başlattı.
Nasıl ki Camus'e göre cellatların yanında yer almamak düşünen insanların işiyse, gericiliğin, komplo teorisi çılgınlığının, ya da gerçekliğin yerine ulusal ayrıntıcılığın simgelerini ve ikonografisini koyanların yanında yer almamak da tüm sağduyulu insanların işidir.
İngiltere ve ABD'de toplum için geçerlilikleri incelerken umutsuzluğa kapılmak için çok neden olsa da, Çin'in ileriye doğru yürüyüşü, küresel bir salgından sonra dünyanın ekolojik, çevresel ve serbest piyasa zulmünden uzak, gelişmiş istikrar, sürdürülebilirlik ve işbirliğine yakın bir şeye doğru yeniden yapılandırılmasının gelebileceğini ummak için bir neden sağlar.
Devletler içinde demokrasi eksikliği şimdiye kadar emperyalist saldırganlık ve müdahale için bir bahane olarak kullanıldı. Bununla birlikte, biz sorunu devletler içinde değil de devletler arasındaki demokrasi eksikliği olarak anlayana kadar, küresel Kuzey ve küresel Güney arasındaki zenginlik ve kalkınmadaki devasa dengesizlik, Batı sömürgeciliğinin ve emperyalizminin piç çocuğu olarak reddedilmekten ziyade istisnacılık temelinde haklı çıkmaya devam edecektir.
Şu anda içinde yaşadığımızdan farklı bir dünya hayal etmek, Covid'in ötesinde bir geleceğin planlanması söz konusu olduğunda hiç bu kadar kritik olmamıştı. Çin'in geniş duruşu, bu geleceğe bir bakış atmamıza izin verirken, Brexit ve Trump geçmişin hayaletlerini diriltmeye yönelik beyhude girişimleri temsil ediyor.
John Wight
Press TV