İNTİZAR - Hizbullah'ın İsrail'in “gözlerini ve kulaklarını” nasıl yok ettiği büyüleyici derecede iğne ile kuyu kazma sıkıcılığı içeriyordu. Aylardır Lübnanlı direnişçilerin videoları metodik olarak, şu iletişim kulesini, şu binayı, şu dinleme istasyonunu havaya uçuruldu şeklinde duyuruldu.
Bir sürü önemsiz şey gibi görünüyordu ama hepsi bir araya geldiğinde Hizbullah'ın elinde İsrail'in kuzeydeki istihbarat toplama noktalarının bir listesi vardı ve Odysseus'un Cyclops'u (tek gözlü devin) gözünü kör etmesi gibi aylarca metodik bir şekilde onları yok etti. Şimdi - İsrail ordusu ne kadar büyük olursa olsun - fiilen kör olmuş durumdadır.
Haaretz tarafından bildirildiği üzere kuzeydeki yeni tampon bölgeyi gösteren harita
Hizbullah, işgal devletinin hava savunmasında giderek daha büyük gedikler açtıkça, İsrail'e daha sık ve daha büyük füzeler atabiliyor, daha iyi ve daha derine nüfuz edebiliyor. İsrail için bu yıpranma daha da büyüyen bir sorun. Hava savunmaları birbirine bağlı bir sistem ve bu ağ giderek 404'e (bağlantı hatası) geri dönüyor. Örneğin 230 milyon dolarlık SKYDEW zeplin/casusluk balonunun imha edilmesini ele alalım.
Bu balon alçaktan uçan insansız hava araçlarını ve füzeleri tespit etmek için tasarlanmıştır, özellikle de Direniş tarafından en çok kullanılan vektör bu olduğu için önemlidir. SKYDEW uçaklardan çok daha uzun süre havada kalabilir - ve nispeten daha ucuzdur - ve yer tabanlı sistemlerden çok daha uzağı 'görebilir'. Ayrıca Suriye, Irak ve daha az oranda da olsa Hizbullah'ın özellikle Hayfa limanına yönelik saldırılarını karşılayabilecekleri son derece stratejik bir bölgeye yerleştirildi. Ama artık parti sona erdi. Şimdi balona bakın:
SKYDEW artık pörsümüş ve işe yaramaz hale gelmiştir - bu büyük bir kayıptır ve aynı zamanda büyük bir çöküşe işaret etmektedir. SKYDEW 'Hedef Kartı'nda (Hizbullah istihbaratından) belirtildiği üzere, “insansız hava araçları ve İHA'lara karşı elektronik izleme ve karıştırma sistemiyle korunuyor” ve “üç katmanlı füze önleme sistemiyle güvence altına alınıyordu: Demir Kubbe, David's Sling ve Hetz [Arrow]." Bunların hepsi bir soğanın katmanları gibi kesildi ve İsrail savunması çıplak kaldı.
İsrailli yerleşimcilerin herkesten daha iyi bildiği gibi kuzey cephesi artık gözenekli. Asher bölge konseyi başkanı Moshe Davidovitz'den alıntı yapalım:
“Ülkenin merkezine on roket düştü ve medya çalkantı içinde - ülke kargaşa içinde” diye yazdı. "Ancak her gün çatışma hattı yerleşimlerine ve Celile'ye tanksavar füzeleri ve intihar dronları da dahil olmak üzere düzinelerce roket atılıyor ve ülke sessiz kalıyor. Bu bir kez daha kuzeyin hesaba katılmadığının kanıtıdır."
Meron Hava Üssü, 'İsrail'in' iki ana üssünden biri
Hizbullah elbette kuzeyin hasabını yaptı. Ellerinde İsrail askeri hedeflerinin bir listesi var ve bunları tek tek inceliyorlar. Örneğin, işgal devletindeki iki ana üsten biri olan Meron Dağı Hava Gözetleme Üssü'nü ele alalım. Üst düzey bir İsrail hava kuvvetleri yetkilisi, Maariv'in 2016 tarihli bir makalesinde üs hakkında şunları söylüyor.
"Hava kontrol sistemi Hava Kuvvetlerinin operasyonel kabiliyeti açısından hayati önem taşımaktadır. Ana görevi işgal altındaki hava sahasını korumaktır. Kontrol sistemi aracılığıyla helikopterler, uçaklar, füzeler ve diğer gizli sistemler de dahil olmak üzere gökyüzünü korumak için tüm kabiliyetleri harekete geçiriyoruz."
İşte Hizbullah istihbaratı bombalarken bunları yayınladı:
İlk olarak, Meron Hava Gözetleme Üssü işgal altındaki Filistin'in en yüksek zirvesi olan, işgal altındaki Filistin'in kuzeyindeki Jarmaq Dağı'nın [“Meron Dağı”] zirvesinde yer almaktadır. Meron Üssü, gaspçı varlığın kuzey kesimindeki tek yönetim, gözetleme ve hava kontrol merkezidir ve ona büyük bir alternatif yoktur. Tüm gaspçı varlıktaki iki ana üsten biridir: Kuzeydeki “Meron” ve ikincisi güneydeki “Mitzpe Ramon”.
Meron Üssü Suriye, Lübnan, Türkiye, Kıbrıs ve Akdeniz'in doğu havzasının kuzey kesimine yönelik tüm hava operasyonlarının düzenlenmesi, koordine edilmesi ve yönetilmesinden sorumludur. Ayrıca bu üs, yukarıda belirtilen yönlerdeki elektronik karıştırma operasyonlarının ana merkezidir ve Siyonist güçlerin çok sayıda seçkin subay ve askeri tarafından kullanılmaktadır.
İkinci olarak, İslami Direniş savaşçıları 6 Ocak 2024 Cumartesi günü saat 07:50'de, Beyrut'un güney banliyösünde [Dahiye] büyük lider Şeyh Salih El-Aruri ve şehit kardeşlerine yönelik suikast suçuna ilk yanıtın bir parçası olarak, Meron Hava Gözetleme Üssünü çeşitli tiplerde 62 füzeyle hedef aldı ve doğrudan ve teyit edilmiş isabetler sağladı.
Hizbullah, Meron Hava Üssüne yönelik saldırılarını sayısız videoda yayınladı ve bu saldırıların ardı arkası kesilmedi. Her şey asla ateş topuna dönüşmediği için sıkıcı olabiliyor ama her küçük vuruş bir anlam kazanıyor. İsrail hava savunmasında açılan her delik daha da genişliyor çünkü Hizbullah karmaşık ve birbirine bağlı sistemlere zarar veriyor.
Bugün Meron üssü bırakın bölgeyi, kendini bile zar zor savunabiliyor. Tel Aviv Hizbullah ve müttefiklerinin liderlerine suikastlar düzenleyerek karşılık veriyor ama direniş bu şehitlerin isimlerini füzelere veriyor ve daha fazlasını gönderiyor.
Bu bir yıpratma savaşı ve İsrail akılsızca saldırırken Hizbullah dikkat kesilmiş durumda. Güneyde Gazze'deki sivillere yönelik acımasız askeri saldırısıyla dikkati tamamen dağılan İsrail, kuzeydeki savaşı kaybetti.
Aylar süren bu sıkıcı işlerden sonra Hizbullah nihayet iyi bir noktaya ulaştı. İşgal devletinin kuzeydeki hava savunması bugün, köpeğin kediyi kovaladığı eski püskü bir cibinlik gibi. Deliklerle dolu, hem de büyük deliklerle. Hizbullah giderek daha isabetli silahlarla istediği gibi ateş edebiliyor. Örneğin, burada Hizbullah, Battalion 869 operatörünü drone ile vurarak bir SKYSTAR 330'u düşürüyor.
Bu olayda Hizbullah casus balonun kendisini değil, aynı anda üç yerde bulunan balon kontrolörlerini hedef almıştır. Operatörlerin ortadan kaldırılmasıyla balon kontrolden çıktı ve bazı çocukların onu kurtardığı(!) Lübnan'a indi. Bu, İsrail'in kuzeydeki gözlerinin ve kulaklarının durumudur. Hepsi yerlerde sürünüyor.
Demir Kubbe 'Bitti'
İsrail'in artık kuzeyde hava savunması denebilecek bir şeyi kalmadı. Demir Kubbe'nin işi bitti. Hizbullah istediği zaman ateş edebiliyor ve yedi aydır her gün bu gerçekleşiyor. Irak Direnişi füzeleri tam üzerlerinden Hayfa'ya doğru uçuyor. İran istediği zaman tüm ulusal sistemi alt edebilir. İsrail hala vicdanları rahatsız edebilir ama artık füze savunması yok. Hamas bile travma geçiren Gazze'nin içinden onları vuruyor. Bu açık bir durum ve yerleşimciler de bunu biliyor.
İsrailli yerleşimciler İbrani basınının her yerinde huzursuz durumlarından açıkça yakınıyorlar. Bazıları öylesine öfkeli ki, tüm devletten ayrılmak ve yeni bir Celile Devleti kurmakla tehdit ettiler. The Jerusalem Post'un dediği gibi:
N12'de yer alan habere göre bardağı taşıran damla, başbakanın kabine toplantısında Benny Gantz'ın sorusuna verdiği yanıt oldu. Gantz, bölge sakinlerinin 1 Eylül'de okulların açılmasıyla birlikte evlerine dönüp dönmeyeceklerini sorduğunda Netanyahu, “1 Eylül'den birkaç ay sonra dönerlerse en kötü ne olur?” diye cevap verdi.
Bu elbette olabilecek en kötü şey. İsrail'in onlarca yıldır uluslararası aktörleri Tel Aviv'den kötü davranışlar beklemeye ve kabul etmeye alıştırmasının temelinde ne isterlerse yapabilecekleri yatıyor. Demir Kubbe çalışmazsa İsrail de çalışmaz ve şimdi Demir Kubbe de çalışmıyor. Artık "Demir Kubbe" değil "Demir Elek". Kutsal savaşçılar onu delik deşik etti.
Hizbullah tarafından hedef alınan bir Demir Kubbe bataryası
Bu çok büyük bir sorun çünkü Demir Kubbe İsrail'in sadece fiziksel savunma mekanizması değil, aynı zamanda psikolojik savunma mekanizması. Bölgedeki herkese zorbalık yapabileceklerine ve bunun hiçbir sonucuna katlanmayacaklarına dair tüm sömürgeci projeyi inandırıcı kılan şey bu. 'Demir Kubbe'ye olan inanç 'İsrail'e olan inançtır ve artık ikisi de inandırıcı değildir. Bu nedenle kuzeydeki Yahudi yerleşimleri boşaldı ve yakın zamanda da geri gelmeyecekler. Direniş Haber Ağı'nın (RNN) (29 Mayıs'ta) söylediği gibi:
Siyonist Savaş Bakanlığı'na göre 7 Ekim'den bu yana işgal altındaki Filistin'in kuzeyindeki 86 yerleşimde 930 yerleşimci evi Hizbullah roketleri tarafından hasar gördü.
Örneğin Al-Manara'da 155 evden 130'u yıkılmıştır. Metulla yerleşiminde en fazla 34 kişi kalmıştır. En büyük (kuzey) yerleşimlerden biri olan Kiryat Shmona'nın nüfusu 24.000'den 4.000'in altına düştü ve 124 ev hasar gördü.
Şaşırtıcı bir şekilde, IOF'nin finansman gerekçelerini öne sürerek ya da belki de Hizbullah'ın elindeki hedef sayısını azaltmak için kuzey sınırında ve yakın yerleşimlerde bulunan asker sayısını önemli ölçüde azaltmayı planladığı bildiriliyor.
Hizbullah'ın hedeflediği bir Demir Kubbe bataryasını ortadan kaldırdığı bir örneğe bakalım. Bunu sistematik olarak tekrar tekrar yapıyorlar. Bu rapor, Hizbullah'ın bataryayı önce yerini belirlemek için yemlediğini, ardından insansız hava araçlarıyla nasıl vurduğunu anlatıyor.
Özel görüntüler, Hizbullah'ın “ateşle cezbetme” adı verilen bir taktik kullanarak “Kfar Blum” yerleşimi yakınlarındaki “Demir Kubbe” batarya istasyonlarının konumlarını ortaya çıkarmasını sağlayan izleme ve keşif operasyonlarını ortaya koyuyor.
Görüntülerde Hizbullah'ın bu mevzilere doğru mühimmat fırlattığı ve Demir Kubbe tarafından gerçekleştirilen önleme sürecinin belgelendiği görülüyor ki bu da Hizbullah'ın yüksek hassasiyetli niteleyici bir saldırı gerçekleştirmesini sağlıyor.
4:25'teki görüntüler Demir Kubbe bataryalarının başarılı bir şekilde hedef alındığını, ancak bataryaların saldırıyı tespit edemediğini, izleyemediğini ya da engelleyemediğini gösteriyor. Yayınlanan fotoğraflar ayrıca Hizbullah'ın yeni kurulan bu bölgelerdeki İsrail askerlerine yönelik istihbarat sızmalarını ve kullanılan tahkimatların coğrafi detaylarını ve boyutlarını belgeleme becerilerini de ortaya koymaktadır.
Hizbullah bunu defalarca yapmış, Demir Kubbe bataryalarını metodik bir şekilde tek tek tespit etmiş ve avlamıştır. Geri kalan gözetleme teçhizatının yok edildiği ve neyin geldiğini göremedikleri göz önüne alındığında, İsrail askeri varlıklarını sınırdan daha da uzağa çekmek zorunda kalıyor. Aksi takdirde böyle olur:
Hizbullah'ın Barkat Rişa'daki garnizon birliğini İran yapımı Almas üstten saldırı ATGM [Anti-Tank Güdümlü Füze] ile vurduğu an. 'Hizbullah ve Hamas'ın aksine İsrail son 20 yılını yeraltında tünel kazarak geçirmedi, dolayısıyla birliklerinin tamamı Demir Kubbe olmadan açıkta. Örneğin IOF'nin 769. Tugay Karargahını ya da ondan geriye kalanları ele alalım:
Sömürge projesi hava savunması olmadan hızla küçülecektir. Askerler gittiğinde, yerleşimciler de gitmek zorunda kalacak. Bu stratejik bir geri çekilme değil, stratejik bir yenilgidir. Bu bir çözüm değil, sadece çözülme. Nihayetin İsrail'in mecbur kaldığı durum bu. Sadece kuzeyin kontrolünü kaybetmedi, bu savaşın temposunun kontrolünü de kaybetti. Hizbullah, İsrail pişene kadar ateşi yükseltmeye devam edebilir. Birkaç gün önce kelimenin tam anlamıyla alevler içinde kalan Kiryat Shmona'ya (işgal altındaki El Halisa) bakın:
Bunun nedeni doğrudan Demir Kubbe'nin insansız hava araçlarını engelleyememesi ve Hizbullah'ın tüm bölgeyi ateş altında tutmasıdır. Bu nedenle yanıyor. Yerleşimciler şimdi kelimenin tam anlamıyla erimiş bir “hoş geldiniz” panosu görüyor:
İsrail Lübnan sınırından giderek daha fazla geri çekilirken, kuzey cephesinin çökmesi de işgal devletini Suriye ve Irak'tan gelen ve doğrudan uçabilen saldırılara açıyor. Tüm bunlar İsrail'e büyük bir psikolojik zarar veriyor çünkü Demir Kubbe onların başlıca güvenlik battaniyesiydi.
Hizbullah'ın 8 Ekim 2023'ten bu yana 1.650'den fazla istihbarat, gözetleme ve hedef tespit (ISR) ekipmanını imha ettiği bildiriliyor. İsrail ambulansları ve askeri değeri olmayan evleri çılgınca bombalarken Lübnan direnişinin gerçek bir stratejisi vardı. Şimdi İsrail Filistin'in kuzeyini kaybetti ve geri dönmesi mümkün değil.
Indrajit Samarajiva
The Cradle