İNTİZAR - Hizbullah Genel Sekreteri Hasan Nasrallah, İsrail'in güney Lübnan'daki sivillere saldırmaya devam etmesi halinde 'tahliye silahını' kullanacağı ve kuzey Celile'deki İsrail yerleşimlerini ve yerleşimcilerini hedef almayı yeni, daha önce dokunulmamış yerlere doğru genişleteceği tehdidinde bulunarak ham bir sinire dokunmuş görünüyordu.
İsrail'in hemen tepkisi, kuzey cephesindeki kuvvetlerine yönelik bir inceleme turu sırasında savaş bakanı Yoav Galant'tan geldi. Odak noktasının hızlı ve dramatik bir şekilde Hizbullah ve Lübnan'ı yok edecek büyük bir savaşa kaydırılacağı uyarısında bulundu ve bu konuda her an bir karar alınabileceğini söyledi.
Bu tür tehditler elbette yeni değil ve aylardır İsrail düşmanına her gün darbe indiren aslanları ve komutanları bir yana, Lübnan direnişinin genç yavrularını bile rahatsız etmiyor. Nasrallah'ın son Aşura konuşmasındaki uyarısına yanıt olarak bu ifadelerin tekrarlanması, bir alarm durumunu, kafa karışıklığını, talihsizliği ve vahim ve kaçınılmaz sonuçlara ilişkin derin endişeyi yansıtıyor.
İşgal altındaki kuzey Filistin'de yerleşim temizleme silahının kullanılması İsrail'in siyasi ve askeri liderleri için ölümcüldür. Hizbullah'ın bugüne kadar dikkatli ve hesaplı uygulaması son derece etkili oldu. Halihazırda 200.000 yerleşimciyi daha güneydeki veya yurt dışındaki güvenli bölgelere kaçmak zorunda bıraktı. Geçici olarak yer değiştirmeleri dokuz ay sürdü ve kalıcı hale geliyor; tüm Siyonist girişime ağır bir maddi ve psikolojik yük bindiriyor ve belki de nihai çöküşünü hızlandırıyor.
Nasrallah konuşmasında, İsrail'in Güney Lübnan sınır bölgesindeki köyler ile Baalbek ve Hermel bölgelerindeki direniş destek üssüne yönelik hava saldırılarına karşı caydırıcı olması amacıyla bu silahın kullanımını özellikle genişletme tehdidinde bulundu. "Eğer halkımıza saldırır ve sivillerimizi öldürürseniz, daha fazla olmasa da aynı şekilde karşılık veririz, yani sivillerinizi öldürür ve yerleşim yerlerinizi yok ederiz" dedi. "Bu hedefleri çok yüksek kabiliyetle gerçekleştirebilecek silahlarımız, füzelerimiz ve insansız hava araçlarımız olduğunu çok iyi biliyorsunuz ve bunun kanıtlarını Safad, Kiryat Shmona ve Nahariya'da gördünüz."
Binyamin Netanyahu ve generalleri şimdi Güney Lübnan'da iki seçenekle karşı karşıya.
Birincisi, Güney Lübnan'daki sınır köylerine yönelik hava saldırılarının derhal ve kalıcı olarak durdurulması, direniş liderlerine ve müttefiklerine yönelik suikast kampanyalarının durdurulması ve Gazze Şeridi'ndeki imha savaşının derhal sona erdirilmesidir. Aksi takdirde misilleme ayni veya daha büyük ölçekte olacaktır.
Diğeri ise, işgal altındaki Kuzey Filistin'de kaybolan güvenliğin yeniden sağlanması umuduyla direnişi yok etmeyi amaçlayan güney Lübnan'a karadan işgal için tankları 'isteksizce' göndermek.
İlk seçenek İsrail liderliği için maddi ve insani açıdan daha az maliyetli olacaktır. Ancak bunu Nasrallah ve Hizbullah'ın şartlarına teslim olma ve boyun eğme eylemi olarak görecek. Gazze Şeridi, Güney Lübnan ve Kızıldeniz'deki yenilgilerden ders almaktan ve Direniş Ekseni'nin diğer Arap liderlerine benzemediğini anlamaktan alıkoyan aynı kibir, yersiz yüksek kibir durumu göz önüne alındığında bu düşünülemez olabilir. onunla savaşanlar ve cesaret edemeyenler de dahil olmak üzere geçmişi ve bugünü görmüşlerdir.
İkinci seçeneğe, yani Galant'ın topyekün saldırı tehdidine başvurmak, bir tuzaktan çok daha ölümcül bir başka tuzağa atlamak anlamına gelecektir. Gazze Şeridi'ndeki direniş gruplarının aksine Hizbullah kuşatma altında değil, Suriye, Irak ve İran'a açık köprülere sahip. Gazze'nin hayal edebileceğinden çok daha fazla füze, insansız hava aracı ve mini denizaltı cephaneliğine ve savaşçı sayısının on veya daha fazla katına sahip.
Ayrıca, Filistin'in kurtuluşu için uzun zamandır beklenen savaşa katılmak üzere daha uzak yerlerden gelen on binlerce gönüllü de var. Her ne kadar Nasrallah, Hizbullah'ın daha fazla savaşçıya ihtiyacı olmadığını ve zaten savaşçı fazlası olduğunu defalarca söylese de, saat geldiğinde ve bariyerler kalktığında, onların sınır ötesine hücum etmesini ne engelleyebilir?
Abdulbari Atvan