İNTİZAR - Avrasya'nın karmaşık entegrasyon sürecinde önemli olan her şey, '6. Asya'da Etkileşim ve Güven Artırıcı Önlemler Konferansı'na (CICA) ev sahipliği yaptığı Kazakistan'ın başkenti Astana'da bir kez daha gündemdeydi.
Rusya ve Beyaz Rusya (EAEU), Batı Asya (Azerbaycan, Türkiye, Irak, İran, Katar, Filistin) ve Orta Asya (Tacikistan, Özbekistan, Kırgızistan) liderlerinin katıldığı yoklama, Avrasya'ya özgü bir güzellikti.
Çin ve Vietnam (Doğu ve Güneydoğu Asya) başkan yardımcıları düzeyinde katıldı.
CICA, Asya genelinde barış, güvenlik ve istikrara yönelik işbirliğine odaklanan çok uluslu bir forumdur. Kazak Devlet Başkanı Tokayev, CICA'nın forumu uluslararası bir organizasyona dönüştürmek için bir deklarasyon kabul ettiğini açıkladı.
CICA, Avrasya Ekonomik Birliği (EAEU) ile halihazırda bir ortaklık kurmuştur. Dolayısıyla pratikte yakında ŞİÖ, EAEU ve kesinlikle BRICS+ ile yan yana çalışacak.
Rusya-İran stratejik ortaklığı, özellikle İran'ın ŞİÖ'ye tam üye olarak kabul edilmesinden sonra, CICA'da belirgin bir şekilde yer aldı.
Foruma hitaben konuşan Cumhurbaşkanı Reisi, “birlik ve güvenliğin, hegemonik ülkelerin çıkarlarıyla çeliştiği ve bağımsız ulusların istikrarını bozmaya yönelik her türlü girişimin ulusal coğrafyaların ötesinde amaç ve sonuçları olduğu ve aslında bölge ülkelerinin istikrar ve refahını hedef aldığı” durumlarda, ortaya çıkan “yeni Asya" kavramının önemini vurguladı”.
Tahran için, bir pan-Asya kurumları labirenti içinde CICA'nın entegrasyonunda ortak olmak, Hegemon tarafından serbest bırakılan onca yıllık “azami baskı”dan sonra esastır.
Ayrıca, Reisi'nin belirttiği gibi, böylesi bir durum İran'ın “Asya'nın ekonomik altyapısından” faydalanması için bir fırsat sunuyor.
Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, tahmin edilebileceği gibi, Astana'daki gösterinin yıldızıydı. Putin'in CICA'da temsil edilen "tüm" ülkeler tarafından desteklendiğini belirtmek önemlidir.
Putin ile üst düzey ikili görüşmeler arasında Katar Emiri de vardı: Batı Asya'da önem taşıyan herkes “izole edilmiş” Rusya ile konuşmak istiyor.
Putin, "işgal yıllarında Afganlara verilen zararın tazmini" çağrısında bulundu (hepimiz biliyoruz ki Kaos, Yalanlar ve Yağma İmparatorluğu bunu reddedecek) ve Afganistan'ın kalkınmasında ŞİÖ'nün kilit rolünü vurguladı.
Yeni güç merkezlerinin kuvvet bulduğu Asya'nın çok kutuplu dünya düzenine geçişte büyük rol oynadığını belirtti.
O, "dünyadaki enerji ve gıda fiyatlarındaki oynaklık zemininde gerçek bir kıtlık ve büyük ölçekli şok tehdidi var" uyarısında bulundu.
Ayrıca, “başkalarının sırtından yaşayan” "Altın milyara” (Rusya'da zengin Batı için kullanılan bir tabir) fayda sağlayan bir finansal sistemin sona ermesi çağrısında bulundu
Rusya'nın "eşit ve bölünmez bir güvenlik sistemi oluşturmak" için her şeyi yaptığını vurguladı. Hegemonik emperyal seçkinleri tamamen çılgına çeviren şey tam olarak budur.
“Reddedemeyeceğin teklif” öldürür
CICA ile SCO (ŞİÖ) ve EAEU arasındaki yakın ilişki, karmaşık Avrasya yapbozunun parçalarının nasıl bir araya geldiğinin bir başka örneğidir.
Türkiye ve Suudi Arabistan – teoride sadık askeri müttefikler – yakın zamanda İran'ı tam üye olarak karşılayan ŞİÖ'ye katılmak için can atıyorlar.
Bu, Ankara ve Riyad'ın emperyal Rusofobi ve Sinofobi (Çin karşıtlığı) saldırısından zorla kaçınma jeopolitik seçimini açıklıyor.
Erdoğan, Semerkant'taki son ŞİÖ zirvesinde gözlemci olarak tam da bu mesajı verdi. ŞİÖ, sadece BRICS'teki (yakında BRICS+'a genişletilecek) "RIC'ler" (Rusya, Hindistan, Çin) değil, aynı zamanda tartışmasız Müslüman ülkelerdeki en iyi oyuncular olan İran, Pakistan, Türkiye, Suudi Arabistan, Mısır ve Katar gibi ülkeler aynı masada oturup önemli mutabakat kararları alarak sahip olabileceğimiz noktaya hızla ulaşıyor.
Bu gelişen süreç, ciddi meydan okumaları da dahil olmak üzere, Batı sonrası çok kutuplu dünyayı şekillendirmede İslam topraklarını temel stratejik ortaklar olarak dahil etme yönündeki Rusya-Çin uyumlu yönelimine tanıklık ediyor. Buna çok kutupluluğun yumuşak İslamlaştırılması da denebilir.
Anglo-Amerikan ekseninin sersemleşmiş bir şekilde dona kalmış olmasına şaşmamalı.
Şimdi, enerji piyasalarında oynanış biçiminin yukarıdakilerin hepsinin grafik bir örneğine geçelim: bir hafta önce Viyana'da yapılan efsanevi OPEC + toplantısı.
Petrol üretimini günde 2 milyon varil kısma yönündeki toplu kararda tektonik bir jeopolitik kayma yer aldı.
Suudi Dışişleri Bakanlığı, satır aralarını okuyabilecek donanıma sahip olanlar için çarpıcı bir bilgi parçası içeren çok diplomatik bir not yayınladı.
Tüm pratik amaçlar için, Washington'daki teleprompter okuyucunun arkasındaki birleşik, petrol kesintileri konusundaki kararın ABD ara seçimlerinden önce alınması halinde Riyad'a “korumayı” durdurmak için ticari marka bir Mafya tehdidi yayınlamıştı.
Ancak bu sefer “reddedemeyeceğin teklif” öldürür denklemi gerçekleşmedi. OPEC+, Rusya, Suudi Arabistan ve BAE liderliğinde ortak bir karar aldı.
Putin ve MBS'nin mükemmel uyumunun ardından, BAE Başkanı Şeyh Zayed'i - ya da diğer bir deyişle MBS'NİN akıl hocası MBZ'yi – Büyük Peter'a kadar uzanan St. Petersburg'daki çarpıcı Konstantinovsky Sarayı'nda ağırlamak Putin'e kalmıştı.
Bu, İmparatorluğun bir asırdır kontrol ettiği petrol jeopolitiği söz konusu olduğunda, OPEC+'ın tek bir hamleyle, bir süper güç stratejik fiyaskosunu nasıl kışkırttığının bir tür gayri resmi kutlamasıydı.
2003'te Irak'ın bombalanması, işgali ve işgalinden sonra ABD'li neo-conların “biz yeni OPEC'iz” diye övündüklerini herkes hatırlıyor.
Artık değil. Ve herkes bunun bir Çin heyetinin Riyad'a indiği ve ihtiyaç duydukları tüm enerjinin yuan cinsinden ödenmesini istediği gün olmasını beklerken, hamle Ruslardan ve ABD'nin Basra Körfezi “müttefiklerinden” gelmek zorundaydı.
OPEC+ Amerikan blöfünü gördü ve sol süper gücü açıkta bıraktı. Peki Riyad ve Abu Dabi'yi “cezalandırmak” için ne yapacaklar? Katar ve Bahreyn'deki Centcom'u uçak gemilerini seferber etmeye ve rejim değişikliğini başlatmak için mi çağırıyorsunuz?
Kesin olan şu ki, Washington'da görevli Straussçu/neocon psikopatlar hibrit savaşı ikiye katlayacak.
“İstikrarsızlığı yayma” sanatı
Petersburg'da, MBZ'ye hitap ederken Putin, Rusya, Suudi Arabistan ve BAE liderliğindeki OPEC + 'nın şu anda tüketicilerin ve tedarikçilerin "sakin, istikrarlı ve kendinden emin hissetmeleri" ve arz ve talebin "dengelenmesi" için "küresel enerji piyasalarını istikrara kavuşturma" hızını belirlediğini açıkça belirtti.
Gaz cephesinde, Rusya Enerji Haftası'nda Gazprom CEO'su Alexey Miller, Rusya'nın Avrupa'yı hala bir enerji kara deliğinden “kurtarabileceğini” açıkça belirtti.
Nord Stream (NS) ve Nord Stream 2 (NS2) faaliyete geçebilir: ancak boru hatlarında herhangi bir onarım çalışması başlamadan önce tüm siyasi engeller kaldırılmalıdır.
Ve Miller, Batı Asya'da ise TürkAkım'a ilavelerin şimdiden planlandığını, Ankara'nın hoşuna gidecek şekilde, önemli bir enerji merkezi olmaya istekli olduğunu söyledi.
Paralel bir yolda, G7'nin küresel enerji piyasasına genişletilen yaptırımların bir silah gibi kullanılması olarak tercüme edilen bir petrol fiyatı sınırı dayatma yönündeki umutsuz kumarının kaybeden bir öneri olduğu kesinlikle açıktır.
Bali'de G20'ye ev sahipliği yapmadan bir aydan biraz daha uzun bir süre önce, Endonezya Maliye Bakanı Sri Mulyani Indrawati bunu daha açık bir şekilde ortaya koyamazdı: "ABD, ekonomik araçları kullanarak yaptırımlar uygularken, bu her şey için bir emsal oluşturuyor", istikrarsızlığı "sadece Endonezya için değil, diğer tüm ülkeler için" yayıyor.
Bu arada, tüm Müslüman çoğunluklu ülkeler Rusya'ya çok yakın ilgi gösteriyor. Rusya-İran stratejik ortaklığı, şimdi çok kutupluluğun önemli vektörleri olarak Rusya-Suudi-BAE ittifakına paralel olarak ilerliyor.
Yakın gelecekte, tüm bu vektörler, 21. yüzyılın en önemli hikayesini yönetebilecek, ideal olarak olması gereken bir üst organizasyonda birleşmeye mahkumdur: Avrasya entegrasyonu.
Pepe Escobar
Press TV