Rusya ile yakınlaşma sürecindeki Türkiye yönünü yeniden Batı'ya mı çeviriyor?

ABD’nin Ortadoğu’da pişirdiği mezhep savaşının giderek daha fazla zemin kazandığını görebiliyoruz. ABD, Britanya, Fransa, Türkiye ve Suudi Arabistan temsilcilerinin uzun bir aradan sonra ilk kez yeni bir toplantı yapacak olmaları bu gelişmelerle doğrudan bağlantılı olsa gerek. Rusya ile yakınlaşan Türkiye'nin “Esad karşıtı ülkeler toplantısında” ve Cenevre’de nerede durduğu daha net görünecek.

17 Şubat 2017 Cuma

İNTİZAR - Dünya siyasi dengeleri çok kısa sürede, çokça farklılıklar arzeden bir şekilde değişiyor. Bu değişim özellikle Türkiye'nin de içinde bulunduğu Batı Asya'da çok daha üst seviyeli bir frekansda cereyan ediyor. Hele Türkiye'nin uluslararası siyasi dengeler noktasında ortaya koyduğu birbirinden farklı, çoğunlukla da taban tabana zıt politikaları takip edip sağlıklı bir öngörüde bulunmak çok da mümkün olmuyor.

Aslında Ak Parti iktidarları, iş başına geldikleri günden beri Batı ile, özellikle de Batı ülkeleri içerisindeki en önemli aktör olan Amerika ile bir ortaklık içerisinde bulunmaya özen gösterdiler. Hatta bu ortaklığı değişik dönemlerde değişik ifadelerle vasıflandırdılar. En son Obama yönetiminin ikinci dönem başında "Amerika ile model ortaklıkta final dönemi" gibi bir tanımlama yapılmıştı. Bu tanımlamanın yapıldığı yıllar nispeten Suriye meselesinin ilk dönemine denk geliyordu. Amerika ile gerçekleştirilen ve 'Final' olarak da nitelenen ortaklığın neticeleri ortada.

Suriye meselesinde bir kaç ayda alınması düşünülen neticenin bir türlü gerçekleşmemesi, başını Amerikanın çektiği Batı ve bölgesel ortaklarının tanzim ettiği müdahale karşısında ortaya konan direnişin tahmin edilenin çok ötesine varması ve günümüze değin Suriye yönetiminin ayakta kalması her şeyi altüst etti. O kadar ki bu durum aslında henüz daha adı konmamış olsa da uluslararası siyasi dengeleri esastan etkileyerek Batı'ya muhalif bir çok siyasi aktörün cesaret bularak kendilerini ve oluşturmuş oldukları birlikteliklerini daha öteye taşıma fırsatı sundu. Hatta bu durum karşı cephede de beklenmeyen bir takım sonuçların ortaya çıkmasına sebebiyet vererek, ABD'de müesses nizam sahiplerinin dizayn ettiği beklentilerin gerçekleşmesi yerine Donald Trump gibi birisinin hiç beklenmedik bir şekilde seçilmesi sonucunu ortaya çıkardı. Suriye'de yönetim ayakta kalıp toparlanma sürecine girmesi ile birlikte, Irak'ta da bir toparlanma süreci oluştu. Bununla birlikte, ardında başta Amerika'nın ve Batılı aktörlerin olduğu bir darbe süreci Türkiye'de baş gösterdi. Türkiye'de mevcut iktidar neredeyse Batı ile bütün bağlarını koparma serenatları okuyup, Rusya'ya yaklaşma sürecine girdi. Bu baş döndürücü değişimler yaşanırken, aslında bu değişimlerin çok da sahici olmadığı, her şeyin aslına rücu ettiğini ortaya koyan yeni gelişmeler belirmeye başladı.

Trump'ın seçilmesi ile birlikte planlanan bir çok şey sekteye uğradı. Batı hegemonyasının bölgesel ortakları bir ara bilinmezlik süreci yaşamak durumunda kaldılar. Fakat Amerika'da yeni yönetimin güzergahı netleştikçe bu belirsizlik de ortadan kalkmaya başladı. Böylece Türkiye'deki Ak Parti iktidarı da yeniden kendisine '15 Temmuz'da darbe tertipleyen Batı'nın, bu darbede ismi Bakanların ağzından net bir şekilde ifade edilen Amerika'nın ve onların bölgedeki ortakları Suudi Arabistan, Körfez krallıkları, İsrail gibi ülkelerin oluşturduğu takıma geri dönme yolunu tutmaya yöneldi.

Peki, aslında daha önce tutulan bu yolun neticesi gayet sıkıntılı ve acı olmuşken yeniden niçin böyle bir yola girilir ki? Amerika ile birlikte Batı ve bölgesel ortaklarının bu güne kadar yapabildikleri ortadayken, hatta bu tablo Türkiye'ye bir darbe girişimine mal olmuşken, yeniden niçin aynı şey denenir?

Bu çerçevede daha önce de bu konu ile ilgili olan bir yazısını alıntıladığımız Cenk Ağcabay'ın sendika.org'da dün yayınlanan kayda değer bilgi ve tesbitler içeren yazısını ilginize sunuyoruz...