Suriye politikasındaki yanlışın ve iflasın faturasının İdlip’te kesileceği günler yaklaşıyor!..

"Kapıya dayanan yeni ve sadece Türkiye’yi etkileyecek olan son iflası ne görmezden gelmek ne de bundan kaçınmak mümkündür. Suriye politikasındaki yanlışın ve iflasın faturasının İdlip’te kesileceği günler yaklaşıyor!.."

14 Ocak 2018 Pazar

İNTİZAR - Cumhurbaşkanı Erdoğan bir önceki Amerika Başkanı Obama'nın ikinci defa başkan seçildiğinde kullandığı ifadeyi hatırlamak, bir sonraki başkanın seçimine kadar aradan geçen kabaca beş yıllık bir süre hesap edildiğinde bu gün bulunulan noktanın gerçekliğini ölçebilmek açısından yardımcı olacaktır: "Amerika ile stratejik ortaklıkta final dönemindeyiz."

Erdoğan iktidarı ile Obama yönetimindeki Amerika arasındaki stratejik ortaklığın en karakteristik unsuru Suriye üzerinden bölgede oluşturulmaya çalışılan yeni yapıydı. Bu oluşturulmaya çalışılan yeni yapı bölgedeki Amerika ve İsrail için tehdit teşkil eden Direniş unsurları etkisizleştirecek bir zemin oluşturmayı hedefliyordu. Bu Direniş unsurlarını ayakta tutan İran-Suriye denklemi bozulacak, böylece İslami İran'ın da bölgedeki etkisi ortadan kaldırılacaktı.

Bütün bu planları Direniş Ekseni'nin ortaya koyduğu direnç boşa çıkardı. Erdoğan iktidarı ile Obama yönetimi arasındaki ortaklığın biricik unsuru olan Suriye üzerinden yapılan planın boşa çıkmasının tabii sonucu olarak stratejik ortaklık da boşa çıktı ve Türkiye ile Amerika arasındaki ilişkiler daha Obama döneminde bozulmaya başladı. Hatta tipik bir saha temizliği anlamına gelebilecek şekilde Türkiye'de mecut Erdoğan iktidarının bir darbe ile değiştirilmesi yoluna bile tevessül edilebildi.

Erdoğan iktidarının istikametini bütün bu olanlardan sonra mecburi yön olarak Batı'dan Doğuya doğru çevirmesi ayakta kalabilmenin zaruri bir sonucuydu. Fakat bu durumun sürdürülebilirliği çok sağlam bir zemini gerektiriyordu. Bu sebeple Erdoğan iktidarının ara ara Batı ile, özellikle de Siyonist lobilerle, Amerika ile kontak arayışları hep oldu.

Belki Amerika Doğu karşısında eskiden olduğu kadar güçlü olsaydı, bütün bu ortaya çıkan toblodan bahsetmemiz mümkün olmayabilirdi. Ama artık eskisi gibi bütün bir Batı'dan bahsedilmesinin mümkün olmadığı, Amerika'nın ise hızlı bir şekilde güç kaybının devam ettiği, buna karşın Doğu'nun ise özellikle Çin ve Rusya gibi öncüller üzerinden güçlendiği bir yeni dünya güç dengelerinin şekillendiği süreçteyiz. Bu ise 'mecburi istikamet' olarak isimlendirilebilecek tercihleri Türkiye'nin siyasi gündemine taşıyor.

Bütün bu istikameti ve mahiyeti değişen denklemler yumağı karşısında Suriye meselesinin bu gün gelip dayandığı noktada Türkiye'deki mevcut iktidarın stratejik aklı da ne yapacağını net bir şekilde ortaya koymakta zorlanıyor. İstenilen ile 'mecburi istikamet' arasında bir sıkışmışlık söz konusu.

Hamide Yiğit'in sendika.org'da yayınlanan alıntıladığımız yazısı, Suriye meselesinin gelip dayandığı, adeta final noktası olan İdlip'de yaşananlarla ilgili yukarıdaki çerçeve ile birlikte okunduğunda kayda değer tespitler içeriyor...