İNTİZAR - Yeni İsrail hükümetine olan güven oylamasını takip ederken ve iki ana rakib kazanıp da gelen Naftali Bennett ve kaybetip giden Binyamin Netanyahu'nun konuşmalarını dinlerken, Gazze Şeridi'nden fırlatılan füzelerin Tel Aviv, Kudüs ve Ashdod'a yağan görüntüsü, aklımıza ve belki de katılımcıların da aklına geldi - sadece bu değişikliğin ortaya çıkarılmasında belirleyici bir faktör olduğu için değil aynı zamanda Netanyahu'yu devirdiği ve tüm Ortadoğu'daki denklemleri ve angajman kurallarını değiştiren siyasi, güvenlik ve askeri bir dönüşümü beraberinde getirdiği için.
Doğru, dün akşam Knesset'te olanlar bir politika değişikliği değil, rakamlarda ve bloklarda bir değişiklikti, çünkü gelen ve giden hükümetlerin politikaları arasındaki farklar ve tutarsızlıklar küçük, belki de marjinal, çünkü her ikisi de ırkçı-kanat siyasi programları benimsiyor. Bununla birlikte, Knesset oturumunun daha önemli bir değişikliği yansıttığı da doğrudur: İsrail 'devletine' ve içerideki popüler tabanına karşı bir darbedir, bu da artan endişeyi ve [İsrail] ordusunun karışıklığını ve bunun sonucunda karar alamamasını kastediyoruz.
Bir krizin ve varoluşsal bir tehdidin varlığını kabul etmek ve umutsuzca bir çıkış yolu aramak, böylece Yahudi yerleşimcilere gelecekleri hakkında güvence vermek, bu tehdidi ve getirdiği örtülü endişeyi ve terörü yansıtan bir dizi noktaya odaklanan konuşmalarda ve açıklamalarda ortak faktörlerdi, tıpkı kaynakları ve nedenleriyle ilgili gizli bir yetersizliği yansıttığı gibi:
İlk olarak, İran nükleer dosyası ve ilgili tehlikeler veya anlaşmalar (ABD ile) Netanyahu ve Bennett'in konuşmalarında aslan payını aldı. Her iki rakip de, [normalleştirilmiş] Arap hükümetlerinden hiç bahsetmeden, bununla mücadele etmeye, İran'ın nükleer silah edinmesine engel olmaya ve onunla herhangi bir nükleer anlaşmayı engellemeye söz verdi.
İkincisi, işgal altındaki Filistin topraklarında devam eden yerleşimden [genişlemeden] bahsettiler, ancak kararsızlık içeren vaatlerle ve geçmiş aylara ve geçen aylara ve yıllara kıyasla daha az belirleyici bir tonla ve [Filistinlilerin] Şeyh Cerrah, Silwan ve Nablus'taki kahramanca kararlılığı gölgesi altında.
Üçüncüsü, İsrail'in askeri yeteneklerini artırmaya ve Hamas'ın İsrail'e saldırması durumunda engellemeyi taahhüt etmeye odaklandılar, yani silah ve füzelerinin oluşturduğu tehditleri engelleyerek ve ondan önceki tüm yeni veya yenilenmiş hükümet programları gibi askeri altyapısını yıkarak. Ayrıca, Demir Kubbe'nin sınırlamaları açığa çıktıktan ve [İsrail yapımı] Merkava tankları mucizevi Kornet [tanksavar] füzeleri sayesinde etkisiz hale getirildikten ve Gazze Şeridi'ni işgal etmeleri engellendikten sonra askeri sınırlarının erozyona uğratıldıklarını da örtülü olarak kabul ettiler.
Dördüncüsü, Netanyahu'nun 'veda'sında ve belki de son konuşmasında övündüğü tüm noktalar, geçmişin başarılarına değindi ve ne yazık ki en çok ABD desteği ve Arap teslimi ile Arap teslim anlaşmalarını ve yenilgilerini içeriyordu ve ‘barış için toprak' anlaşmalarını teşvik ederken, bu ‘başarıların' birkaç ay içinde ortadan kalkacağını oldukça iyi biliyordu.
Yeni hükümetin uzun mu yoksa kısa mı olduğu umurumuzda değil. Netanyahu'nun muhalefet lideri olarak kalması veya yolsuzluk suçlamalarıyla hapse girmesi de bizi ilgilendirmiyor. Bu tür düşüncelerin bize göre hiçbir değeri yoktur çünkü 11 günlük [Gazze] savaşının kaçınılmaz değişiklikleri daha önce olan her şeyi geçersiz kılmaktadır. Yüz binlerce füze, işgal devletini üç taraftan kuşatarak ve dördüncü tarafı, denizi Batı Avrupa'ya sığınmak için bir kaçış yolu olarak bırakarak, başları dik olarak hala yerlerinde bulunuyor.
'Büyük' İsrail işgal devleti, tıpkı hava kuvvetlerinin ateşkesin yürürlüğe girmesinden önceki son ana kadar Gazze Şeridi'nden füze saldırılarını engelleyemediği gibi, Gazze Şeridi'ni yenemedi de. İşgal altındaki Kudüs ve kutsal mekanları, Mescid-i Aksa ve sakinleri üzerindeki etki korkusuyla Salı günü işgal altındaki Kudüs'te yerleşimcilerin Bayrak Yürüyüşü'nü ertelemek zorunda kaldı. Feci sonuçlardan kaçınmak için iptal edilirse veya rota değiştirilirse şaşırmayacağız.
Son olarak, 'İsrail Kralı' Netanyahu, ırkçılık, yalan ve aldatma tahtından 12 yıl sonra düştü ve tüm zehirli normalleşme anlaşmaları onunla birlikte düşecek. Bunun ilk işaretleri: Bahreyn ve Sudan'ın İsrail'e karşı oy kullanması ve BM Güvenlik Konseyi'ne İsrail'in Gazze Şeridi'ndeki savaş suçlarını kınayan Arap-Filistin karar tasarısı lehine olması. Rabat'a atanan İsrail büyükelçisi, Fas halkının kendisini dışlaması nedeniyle büyükelçiliğini kurmak için kiralayabileceği bir bina bulamadı. Netanyahu'nun ilan ettiği veya gizli arkadaşları arasında olumsuz etkilenenlerin listesi önümüzdeki günlerde büyüyecek.
'Barış için barış' veya 'barış için toprak' olmayacak. Kutsanmış füzeleriyle Gazze savaşının ardından, hileli barış müzakerelerine ya da iki devletli yanıltıcı çözüme yer yoktur, sadece Kudüs'ün birleşik başkenti olan ve birinci dünya savaşı öncesi olduğu gibi tüm vatandaşları eşit zeminde barındıran tarihi Filistin devleti için yer vardır.
Kibri, övünmesi ve ırkçılığı ile Netanyahu, 'Büyük İsrail'in kaderini bu noktaya getirmede, kendi silahlarını yapan güçlü bir Filistin gücünün yükselişinde ve son savaşta onun altı kez Joe Biden'ı aramak zorunda kalmak durumuna düşülmesinde büyük rol oynadı.
"Şartları değiştiren, erteleyen ve terk etmeyen Allah'ın şanı yücedir."
Abdulbari Atvan
Raialyoum