İNTİZAR - Bu yılın başlarında ve hatta yakın zamanda yazılmış birçok makale, Haşdi Şaabi'nin (Popüler Seferberlik Güçleri - PMF) tugayları arasında bir bölünmeyle karşı karşıya kalacağını iddia etti. PMF, Irak Ordusu, Federal Polis ve Terörle Mücadele birimleri ile birlikte "İslam Devleti" (IŞİD) örgütüyle mücadelede önemli bir rol oynadı. PMF arasındaki bölünme, türünün ilk örneği olan "Haşd el-Maceiye" (Büyük Ayetullah Seyyid Ali Sistani'nin PMF'si Haşd el-Atabat olarak da bilinen kutsal türbelerin Haşdi) tarafından düzenlenen ve PMF'nin liderliği için bir iç mücadeleyi gün ışığına çıkaran bir konferans sırasında ortaya çıktı. Bununla birlikte, iç farklılıklara rağmen, Büyük Ayetullah PMF'nin bölünmesini emretmekten uzaktır. Haşdi el-Marceiye, PMF içindeki kritik pozisyonların olmaması ve tugaylarının yaşadığı maaş sıkıntısı nedeniyle idari bir bölünme arıyor. Bununla birlikte, Necef ve Tahran arasındaki mücadele her yerde mevcuttur ve bu güç ve finans mücadelesinin bir parçasıdır.
Haşdi Şaabi'nin Necef'teki Merceiye'ye ait olmadığını kabul etmek önemlidir, yaratılışı Seyyid Sistani'nin Fetvası'ndan (el-Kifaei) kaynaklansa bile. Bu, IŞİD'in Musul, Ninova, Selahaddin ve Anbar şehirlerinin çoğunu kontrol edip başkent Bağdat'ın kapılarına ulaşmasının ardından Irak'ın diğer şehirlerini işgal etmesini durdurduğu açıklanan bir karardı.
ABD Irak'a yardım edemedi ve bu nedenle İran önce askeri danışmanlar ve kuzeydeki Kürdistan eyaleti dahil tüm şehirlerde Iraklılara dağıtılan silahlarla koştu ve Haşdi Şaabi'yi savaş sanatı konusunda eğittiler. Necef'teki Merceiyye silah satın aldı ve Beytulmal al-Muslimiin'den (Merci adlı en yüksek dini otorite tarafından yönetilen yardım ve fonları toplamak ve dağıtmak için Müslümanların kamu hazinesi) silah satın aldı ve silahlandırdı. Bunlar Liwa Ensar al-Merceiye, Liwa Ali al-Ekber, Firqat al-Abbas al-Qitaliyah ve Firqat al-Imam Ali al-Qitaliyah.
Merceiye'nin hiçbir zaman bir komuta ve kontrol merkezi yoktu ve IŞİD'e karşı koymak için hiçbir zaman herhangi bir savaşta uzmanlığı söz konusu olmadı. Böylece, dört grup eğitim aldı ve Irak'ın her yerinde PMF, Şii, Sünni, Faili, Kürtlerin ve diğer azınlıkların diğer tüm parçalarıyla birlikte konuşlandırıldı. O sırada Irak güvenlik güçlerinden geriye kalanlar ile uyumlu olarak savaşın planlanmasından sorumlu olan İran'dı. PMF, Jurf al-Sakher'i kurtardı ve Musul'u ve Suriye-Irak çöllerini geri alma saldırısı da dahil olmak üzere tüm Irak topraklarını kapsadı.
Irak'ın IŞİD'in eline düşmemesi ve İran'ın ülkenin üç alt-devlete bölünmesini durdurmak için müdahale etmesi, ABD güçlerini müdahale etmeye, hava ve istihbarat desteği vermeye ikna etti. ABD'nin daha önceki müdahalesinin olmaması, İran'a PMF üzerinde daha fazla nüfuz sağladı. İran, IŞİD'in ilerlemesini durdurmak ve onu yenmek için Irak'a asker göndermeye hazırdı: Bu, İran topraklarında değil, Irak'taki savaşta ideal bir durumdu. Ayrıca İran, kutsal imamlarının kutsal türbelerini savunmak ve IŞİD'in eline düşmelerini önlemek için elinden gelen her şeyi yapardı - IŞİD, Samarra, Bağdat, Kerbela ve Necef'teki en kutsal Şii Mabedlerini yok etmeyi planladı. Ayrıca Irak, İran için ilk savunma hattını temsil ediyordu ve bu nedenle İran orada durmaya ve savaşmaya hazırdı.
Bu aynı zamanda, şartlar gereğini dayattığı için İran için PMF adlı ideolojik bir güç yaratma fırsatıydı. Ölümüne savaşma kararlılığıyla benzer şekilde ideolojik olarak motive edilmiş bir başka grup olan IŞİD'e karşı koymak için yüksek motivasyonlu bir ideolojik gruba sahip olmak gerekiyordu. Olağan ordu eğitimi, IŞİD'in ilerlemesini durdurmak için faydasız olduğunu kanıtladı. Nitekim, ABD'nin 2003'teki Irak işgalinden bu yana, ABD kuvvetleri Musul, Tel'afar, Kerkük, Ninova, Salahuddin ve Anbar'daki ilk çatışmalarda düşmanla (IŞİD) karşı karşıya kaldıklarında kaçan on binlerce Irak ordusu üyesini “eğitmişti”.
Elijah J. Magnier